Wat is Orthomoleculaire Geneeskunde
Het woord orthomoleculair werd in 1968 geïntroduceerd door wijlen tweevoudig Nobelprijswinnaar professor Linus Pauling. Het woord is samengesteld uit orthos (‘goed’ of ‘juist’) en moleculair (‘samenstel van moleculen’). Orthomoleculair betekent dus: juiste moleculaire omgeving. Of anders gezegd: optimaal biochemisch milieu. Dat houdt in dat alle vitamines en mineralen die normaal in het lichaam voorkomen, in optimale hoeveelheden aanwezig zijn.

Binnen de Orthomoleculaire Geneeskunde werken we met ‘Evidence Bases Medicine’ In de orthomoleculaire wetenschap onderscheiden we twee gebieden:
•de orthomoleculaire voedingsleer. Artsen, therapeuten en andere zorgverleners die hiermee werken proberen de gezondheid van patiënten te verbeteren door lichaamscellen te voorzien van optimale hoeveelheden vitamines, mineralen en andere noodzakelijke voedingsstoffen;
•de orthomoleculaire geneeskunde.

Artsen en therapeuten die hiermee werken passen vitamines, mineralen en andere substanties toe die van nature in het lichaam thuishoren om ziekteprocessen tegen te gaan en genezingsprocessen te bevorderen. Daarbij wordt gebruikgemaakt van voedings- en leefstijladviezen in combinatie met gerichte voedingssuppletie. De orthomoleculaire geneeskunde onderscheidt zich van andere takken van de medische wetenschap omdat zoveel mogelijk wordt gewerkt met veilige, lichaamseigen stoffen.