De ziekte van lyme

HET NATUURLIJKE ANTWOORD OP DE ZIEKTE VAN LYME (BORRELIOSIS)
De Borrelia veroorzaakte ziekte van Lyme. Steeds vaker worden mensen besmet met de ziekte van Lyme, want steeds meer teken én andere insecten zijn besmet. Naar schatting is op dit moment circa 30% van de teken besmet.
Het aantal besmettingsgevallen bij de mens wordt daardoor elk jaar groter en neemt epidemische vormen aan.

De eerste klachten ontstaan vaak drie dagen tot drie weken na een tekenbeet. Rond de plek van de tekenbeet ontstaat bij een deel van de gevallen een rode, ringvormige huiduitslag, die in grootte vrij snel toeneemt. Dit bewijst het contact met een besmette teek maar ook zonder kring of vlek kan er sprake zijn van een besmetting.

De ziekte van Lyme kent vele gezichten: griepachtige verschijnselen zoals koorts en opgezette lymfeklieren, pijn in de spieren en gewrichten en vaak ernstige hoofdpijn. Later kan daar grote invaliderende vermoeidheid bijkomen, gepaard gaande met ernstige neurologische klachten, zoals tintelingen in handen en voeten, krachtsverlies in armen of benen, uitvalsverschijnselen en in de ergste gevallen zelfs MS.

De ziekte van Lyme zou wel eens ‘de pest’ kunnen worden van de 21e eeuw, want de reguliere geneeskunde heeft nauwelijks antwoord op deze ziekte. Het stellen van de juiste diagnose levert in de meeste gevallen al grote problemen op, want de bestaande laboratoriumonderzoeken leveren weinig valide informatie. Een betrouwbare methode die uitstekende informatie kan opleveren, is de levendbloedanalyse die gebruik maakt van donkerveld- en fasecontrastmicroscopie. Het grote voordeel daarvan is dat het bloed niet hoeft te worden gekleurd of gefixeerd. Immers kleurtechnieken doden alles wat leeft in het bloed. Via levendbloedanalyse vindt men in het bloed van patiënten vele micro-organismen, waarvan sommige alle kenmerken van een levende Borreliaspirocheet vertonen. Met een beetje geluk kan men in één druppel bloed de ziektekiem door middel van microscopie op het computerscherm zien zwemmen.

In het reguliere medische circuit wordt vaak aangegeven dat iemand antistoffen heeft tegen de Borrelia en daarom deze ziekte niet heeft. Echter wanneer we de lichamelijke toestand van iemand, die besmet is, beoordelen met onze techniek van helder waarnemen, vinden wij vaak grote concentraties van de ziektekiem in het lymfesysteem alsook in het centrale zenuwstelsel. Hij of zij heeft daarbij vele significante symptomen. Wanneer de reguliere arts de diagnose Lyme stelt, wordt er meestal onmiddellijk behandeld met antibiotica. Hiermee is echter alleen succes geboekt wanneer er snel na de infectie behandeld wordt! Daarna is antibiotica slechts een enorme belasting voor het lichaam, want er wordt grote schade toegebracht aan de darmflora. Deze wordt immers voor een deel uitgeroeid, met als gevolg: minder goede spijsvertering, malabsorptie, schimmelziekten zoals Candidiasis en verminderde weerstand.

Als we de ontstaansgeschiedenis van de Borrelia kennen, weten we dat er hier waarschijnlijk sprake is van een door mensenhanden gemaakte ziekteverwekker, bestemd voor biologische oorlogsvoering.
Doordat de reguliere medicus noch een goed onderzoek, noch goede behandelmethoden heeft, is er een grote groep mensen die onnodig lijdt, terwijl de natuur een antwoord heeft op deze ziekte! laurinezuur (vetzuur) In de dagelijkse praktijk is gebleken, dat bij gebruik van een voedingssupplement van laurinezuur, in de vorm van monolaurine (van de firma Ecological Formulas of van de firma Vital Cel Life) of kokosolie (bevat 50% laurinezuur) de ziekte van Lyme (Borreliosis) volkomen verdwijnt.
De doseringen die we hiervoor gebruiken is:
voor volwassenen 2 x daags 3 capsules monolaurine of circa 30 gram kokosolie, koud te verwerken in de voeding en voor kinderen 2 x daags 2 capsulesmonolaurine.
Wat betreft dit laatste kan er mogelijk wat gewichtstoename optreden.

Er zijn meerdere soorten micro-organismen die een ziektebeeld veroorzaken gelijkend op de Borrelia-Lyme. Het Borreliatype is de meest destructieve vorm. De andere soorten zijn:
o Babesia-Lyme
o Rickettsia-Lyme
o Ehrlichia-Lyme
o Bartonella Henselae
BABESIA-LYME
Dit is een protozoaire besmetting die veel op malaria lijkt. Tot 1968 was het slechts een veterinair probleem. Babasia-microti veroorzaakt bij runderen en schapen de ‘roodwaterkoorts’. De parasiet wordt overgebracht door dezelfde teek die ook de Borrelia-burgdorferi overbrengt. Soms kunnen daardoor dubbelinfecties voorkomen. Infectie met deze ziektekiem wordt nog vaak onderschat. Er zijn gevallen bekend van zeer ernstige, acute gewrichtsontstekingen gepaard gaand met ernstig lichamelijk verval. Blijvende immuniteit na het doorlopen van de ziekte is niet bekend. Babesia is een protozo waarvan wereldwijd cira zeventig soorten bestaan. Babesia leeft in rode bloedcellen en vernietigt deze. Dit kan leiden tot bloedarmoede. De besmette teken bevinden zich in de actieve periode, van maart tot november, op de toppen van hoge grassprieten en in laag struikgewas, waar ze wachten om zich aan een geschikte gastheer te hechten. Na een tekenbeet bedraagt de incubatietijd één tot drie weken. Bij besmetting is er meestal een rode irritatieplek, maar niet altijd. Bij mensen zonder milt is het verloop van deze ziekte ernstiger met soms de dood als gevolg. De literatuur vermeldt dat de Dermacentorteek de belangrijkste drager is van de Babesia.
Symptomen: algehele malaise, koortsaanvallen, gewrichtsontstekingen, lever- en nierstoringen en bloedarmoede.

RICKETTSIAE-LYME

Deze infectieziekte wordt veroorzaakt door micro-organismen uit de Rickettsiaefamilie:
o Rickettsia-conorii
o Rickettsia-rickettsii
o Rickettsia-sibirica
o Rickettsia-australis
De literatuur vermeldt dat deze aandoening, die overgebracht wordt door teken, zou
voorkomen in Afrika, India, Amerika, Australië, Siberië en Mediterrane landen. Maar wij zijn ook in onze praktijk verschillende gevallen van besmetting met deze bacterie tegengekomen. De incubatietijd bedraagt circa één week. Een kenmerkend verschijnsel voor Rickettsiabesmetting is een zweertje met een zwart plekje in het midden van de tekenbeet, zoals ook wel bij spinnenbeten is te zien. Verder kunnen lymfeklieren in de nabijheid van de beet gezwollen zijn, gepaard gaand met huidirritatie. Deze aandoening vertoont ongeveer dezelfde symptomen als de ziekte van Lyme, veroorzaakt door de Borellia burgdorferi. Kort na de tekenbeet kunnen symptomen optreden als koorts, vermoeidheid, spierpijn en soms huiduitslag, en na enige tijd ontstaan gewrichtsproblemen, neurologische klachten die zelfs een vorm van MS opleveren.
Bij gewrichtspijnen kunnen de volgende fyto-therapeutische middelen gebruikt worden: duivelsklauw, omega 3 vetzuur, bamboe en paardenstaart.

EHRLICHIA-LYME

Deze infectieziekte wordt veroorzaakt door micro-organismen uit de Rickettsiaefamilie genaamd Ehrlichia-chaffeensis. Deze aandoening vertoont ongeveer dezelfde symptomen als de ziekte van Lyme. Net als bij de ziekte van Lyme, veroorzaakt door de Borelia-burgdorferi, wordt de besmetting door tekenbeten overgebracht. Kort na de tekenbeet kunnen symptomen optreden als koorts, vermoeidheid, spierpijn en soms huiduitslag. Volgens officiële cijfers zijn er nog maar een klein aantal ziektegevallen bekend, maar dit is waarschijnlijk het topje van de ijsberg. Deze bacterie is onder andere gevonden in het lymfesysteem, het ruggenmerg en de hersenen.
Symptomen: grote vermoeidheid, neurologische klachten soms in de vorm van MS, gewrichtsproblemen, koorts, spierpijn en huiduitslag.
Bij gewrichtspijnen kunnen de volgende fyto-therapeutische middelen gebruikt worden: duivelsklauw, omega 3 vetzuur, bamboe en paardenstaart.

BARTONELLA HENSELAE

De bartonella-bacterie staat bekend als de veroorzaker van de kattenkrabziekte. Tegenwoordig wordt deze bacterie ook gedragen door teken. Vaak komt een infectie met de bartonella voor als neveninfectie bij borrelia. De incubatietijd kan 3 tot 20 dagen zijn. Net als bij de andere lyme-achtige aandoeningen kan er een huiduitslag voorkomen. In het reguliere circuit wordt bij het vermoeden van deze infectie gezocht naar antistoffen in het bloed. Echter net als bij borrelia levert de antistoffentest geen duidelijk beeld op. Bij het bepalen van de diagnose dient met name gelet te worden op pijn en ontstekingen in alle gewrichten van de handen. De bartonella-bacterie kan tot diep in het centrale zenuwstelsel aangetroffen worden. De infectie kan dan zeer ernstige vormen aannemen.
Symptomen zijn: koorts, pijnlijke lymfeklieren, hoofdpijn, gewrichtspijnen, neurologische klachten, emotionele labiliteit, encefalitis.
Bij gewrichtspijnen kunnen de volgende fytotherapeutische middelen gebruikt worden: duivelsklauw, omega-3 vetzuur, bamboe en paardestaart.

Literatuur:
‘Vitaminen en Mineralen, spiegels van de ziel’, door Truus Hartsink en André Schaap
(in vier naslagwerken)
o Nederlandse Vereniging voor Lyme Patiënten (NVLP), www.lymevereniging.nl
o Lyme-werkgroep van de ABNG-2000: www.abng.nl
o Geografische verspreiding van Lyme via http://www.natuurkalender.nl/toepassingen/teken/ontwikkelingziekte.asp
o Informatie over hoe een teek dient te worden verwijderd: www.postbus51.nl
o (zoeken met trefwoord Lyme), www.lymenet.nl
o www.borreliose.nl ,
o www.ilads.org